در بیست و یکم بهمن ماه سال 1357 ، انقلاب ایران ـ 9 روز پس از بازگشت امام خمینی از تبعید 14ساله به تهران ـ تا پیروزی چند ساعت فاصله داشت. تهران میدان جنگ بود، اجساد 63 تن که هدف گلوله قرار گرفته بودند از بیمارستانهای تهران به پزشکی قانونی منتقل شده بود و بیمارستانهای شهر پُر از مجروح بود. در این روز در یک خیابان تهران یک خبرنگار آمریکایی نیز کشته ...

این عکس در صفحه 1151 کرونیکل (روزنگار) قرن 20 با مطلب سالروز پیروزی انقلاب سال 1979 ایران به چاپ رسیده است

یاسر عرفات اولین میهمان خارجی ایران پس از انقلاب اسلامی بود؛ وی شش روز پس از انقلاب در بیست و هشتم بهمن ماه با پروازی از لبنان به ایران آمد و در جریان یک هفته اقامت خود در ایران با امام خمینی (ره) رهبرکبیر انقلاب، چهره های انقلابی و افراد و گروه های مختلف دیدار کرد.

«ژیل پرس» عکاس فرانسوی مجموعه‌ای منحصر به فرد از مردم و جامعه ایران در ماه‌های پس از انقلاب اسلامی را عکاسی کرده است.

این نوشتار با توجه به اهمیتی که نشانه‌شناسی علایم و نمادهای انقلاب در جریان مبارزات مردم علیه رژیم پهلوی داشته، درصدد است تا با بهره‌گیری از روش فرهنگی، این علایم را مورد بررسی و واکاوی قرار دهد و نشان دهد چه جریانی پیروز نهایی جنگ نمادها بود.

ساختمان نیمه کاره‌ای که در روزهای انقلاب مکانی برای حضور مردم و فریادهای آنها شده بود. این ساختمان نبش خیابان شادمان و آزادی قرار دارد.

پاسخ به این پرسش که چرا چنین ارتش قدرتمندی که همواره مایه‌ی مباهات و پشت‌گرمی محمدرضا بود، در برابر انقلاب نه تنها به حمایت از رژیم وی نپرداخت، بلکه به وی پشت کرد و به جناح انقلابیون پیوست را در جایی ورای توان فیزیکی و تجهیزات نظامی باید جست‌وجو کرد.

عصر روز پنج شنبه 19 بهمن، عکس اصلی صفحه نخست روزنامه کیهان به تصویری اختصاص داشت که جمعی از ارتشی‌ها را در حال ادای احترام به امام خمینی نشان می‌داد. چندی بعد مشخص شد که بخش بزرگی از ارتشی‌هایی که آن روز در مدرسه رفاه به دیدار امام رفته بودند، از افراد نیروی هوایی و به ویژه همافران بودند

آنچه پیش روی شماست تصاویری از دادگاه رئیس و معاون پاسگاه شهربانی آرن بیدگل است که به جرم تیراندازی به سوی مردم در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، محاکمه و مکوم به اعدام شدند. قاضی دادگاه آیت الله آذری قمی بود. حکم در محل جاده قدیم آران بیدگل اجرا شد.

رجال سیاسی رژیم پهلوی در طول حیات خود، با هدف کسب قدرت و جایگاه بالاتر، همواره از هیچ اقدامی برای نزدیکی بیشتر به شاه و بیگانگان به‌ویژه آمریکایی‌ها، دریغ نمی‌کردند. همین رجال در بحبوحه‌ی انقلاب، فرار را بر قرار ترجیح دادند. مطلب حاضر، دلایل فرار برخی از همین سیاسیون را مورد بررسی قرار داده است.

مقام‌های وزارت دفاع آمریکا روز چهارشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۵۷ فاش کردند ژنرال‌ هایزر خاک ایران را ترک کرد.

بررسی نقش رسانه‌هایی چون نوارهای کاست، مساجد و اعلامیه‌ها در انقلاب ایران، نشان داد که این رسانه‌ها گرچه ابزارهایی کوچک در قیاس با رسانه‌های مدرنی چون سینما، تلویزیون یا مطبوعات بودند، اما تأثیری تعیین‌کننده و مؤثر در نهضت انقلاب اسلامی داشتند.

آقای خامنه ای از نخستین کسانی بود که با شروع مبارزه به امام خمینی پیوست، و خود به این موضوع چنین تصریح می کند:«از اولین ساعت‌های مبارزه ما رفتیم دوروبر ایشان و بنا کردیم در خدمت ایشان کار کردن و حرکت کردن.»

نمایشگاه عکس انقلاب همراه با رونمایی از 40 عکس دیده‌نشده افتتاح می‌شود. یکی از این تصاویر «مراسم تشییع شهدای بهمن 57 در بهشت زهرا(س)» است.

رهبر فقید انقلاب، ماه‌­ها پیش از بهمن سال 57 اطمینانی عجیب به پیروزی جنبش رژیم داشت و می‌­فرمود: «شاه، رفتنی است، به فکر روزها و اقتضائات پس از پیروزی باشید» و این در حالی است که هنوز هیبت و هیمنه رژیم، شکسته نشده بود!

در این نوشتار، سعی داریم در ابتدا به‌صورتی مختصر، عوامل اجتماعی-سیاسی فرار فرماندهان نیروهای مسلح را کنکاش کنیم و سپس به‌صورت موردی و تک‌به‌تک به بررسی برخی از برجسته‌ترین فرماندهان نظامی و امنیتی فراری رژیم پهلوی بپردازیم.

اگر ریشه بسیاری از بحران‌های منطقه را پیگیری کنید، یک سر آن به بحران تشکیل دولتی جعلی می‌رسد که به نام بنی‌اسرائیل اما به کام صهیونیست‌هایی تشکیل شده که نقشه تسلط بر اراضی نفتخیز خاورمیانه را در سر می‌پرورانند؛ از نیل تا فرات.